Kiedy i kto powinien wykonać przegląd hydrantu wewnętrznego?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne, powinny być przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

Jako dowód wykonania prac konserwator – serwisant zobowiązany jest do zamieszczania na etykiecie samoprzylepnej lub w innej formie informacji, która powinna zawierać:

nazwę i adres firmy

rodzaj przeprowadzonych czynności

datę ostatniej i kolejnej konserwacji (miesiąc i rok)

Zgodnie z Normą PN-EN 671-3 Stałe urządzenia gaśnicze – Hydranty wewnętrzne. Konserwacja hydrantów wewnętrznych z wężem półsztywnym i hydrantów wewnętrznych z wężem płasko składanym podaje zalecenia dotyczące przeglądów i konserwacji hydrantów wewnętrznych utrzymujących je w sprawności oraz wskazuje, że przeglądy i konserwacje muszą być przeprowadzane przez osobę kompetentną tj. osobę z niezbędnym przeszkoleniem i doświadczeniem, która ma dostęp do wymaganych narzędzi, wyposażenia i informacji, instrukcji i wiedzy o specjalnych procedurach zalecanych przez producentów, zdolna do wykonania konserwacji i napraw zgodnie z normą PN–EN 671-3

W ramach usługi konserwator powinien:

a) Sprawdzić stanu techniczny i funkcjonowanie poszczególnych elementów hydrantu (szafy hydrantowej, zaworu hydrantowego, zwijadła, łącznika, węża hydrantowego, prądownicy, itp.)

b) Sprawdzić stan przewodów rurowych zasilających w wodę. Dokonać pomiaru wydajności poboru wody i ciśnienia za pomocą zestawu pomiarowego. 

c) Pozostawić hydrant wewnętrzny w stanie gotowym do natychmiastowego użycia. 

d) Oznakować hydrant po przeglądzie. 

Sprawdzony hydrant oznaczony jest etykietą z napisem „SPRAWDZONY” wraz z datą przeglądu, datą następnego przeglądu oraz imienną pieczątką konserwatora. Jeżeli konieczne są poważniejsze naprawy, hydrant powinien być oznakowany „USZKODZONY” i kompetentna osoba powinna powiadomić o tym użytkownika/właściciela.

e) Okresowy przegląd i konserwacja węży:- co 5 lat węże powinny być poddane próbie ciśnieniowej na maksymalne ciśnienie robocze instalacji (1,2 MPa), zgodnie z normą PN–EN 671-3.